در دهم تیر ماه سال 1337 در خانه­ي سيدهاشم قوام در روستاي حاجي آباد كاشمر، فرزندي متولد شد که والدينش به عشق ائمه­ي اطهار(ع)، او را « سيد علی‌رضا» نام نهادند.

سید علی‌رضا از همان کودکی، علاقه‌ای خاص به شركت در مراسم‌ مذهبی داشت.

تا سال سوم دبیرستان، در كاشمر درس خواند. آن­گاه، به­منظور ادامه­ي تحصیل، در دانش‌سرای قوچان پذیرفته شد و بعد از فراغت از تحصیل، به شغل شریف معلمی، روی آورد. هم­زمان، در راستای پیروزی انقلاب اسلامی، تمام هم و غم خود را به کار بست.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در جهت تحكيم پايه­هاي اعتقادي خود، قدم­هاي بزرگي برداشته و به تهذيب نفس پرداخته بود، با تشکیل جهاد سازندگی، به اين نهاد انقلابي پیوست.

زندگي وي، سرشار از معنویت و هجرت بود، معنویتی که با علم و آگاهی، آميخته شده بود و او را به الگویی برای شاگردان و هم­کارانش تبدیل نموده بود. سید علی­رضا مدتی عضو شورای مرکزی جهاد سازندگی بود و چندی مسوولیت جهاد سازندگی سرخس را بر عهده داشت.

با این وجود، نا آرام در پی رسیدن به معبود، با یورش دردمنشانه­ی مزدوران بعثی به مرزهای میهن اسلامی، جندین بار به جبهه اعزام شد تا این­که سرانجام، این معلم بسیجی در جريان عملیات کربلاي5 در تاريخ نوزدهم دی ماه سال 1365 با مسؤولیت معاونت گردان نوح از تیپ 21 امام رضا(ع) در منطقه­ی شلمچه به شهادت رسید. جسم پاکش را پس از تشييع در كاشمر، در آرامگاه شهید مدرس(ره) به‌خاک سپردند.

<< روحش شاد و يادش گرامي>>