قدير نجاتي خضربيگي به سال 1347 در خانوا‌ده­اي متدين در روستاي خضربيگ از توابع كوه‌سرخ كاشمر، ديده به جهان گشود.

تحصيلاتش را تا چهارم ابتدايي، در زادگاهش ادامه داد. سپس، درس و مدرسه را رها كرد و به كشاورزي پرداخت. در عين حال، در انجام امور فرهنگي و پاس­داشت شعائر مذهبي، كوشا بود و در مراسم­ مختلف، روضه و نوحه مي­خواند.

وي که اخلاق و رفتاری پسنديده­ داشت، از آمد و شد با افراد ناراست و خلاف­كار، پرهيز و با انسان‌هاي مؤمن و خدا ترس، معاشرت مي‌نمود.

در دوران جنگ تحمیلی، به منظور دفع تجاوز مزدوران عراقي و دفاع از مرز و بوم ايران عزيز، از طريق جهاد سازندگي، به جبهه رفت و يك­بار نيز هدف اصابت گلوله قرارگرفت و مجروح شد.

اين جهادگر پر تلاش و سنگرساز بي­سنگر، سرانجام، در اول اسفند سال 1365 در حالي­كه در کسوت رانندگی بولدوزر در منطقه‌ي شلمچه، مشغول ساخت سنگر براي رزمندگان اسلام بود، مورد اصابت تركش خمپاره­ی دشمن بعثی قرار گرفت و به‌درجه‌ي رفيع شهادت نائل آيد.

پيكر پاكش را پس از انتقال به كاشمر، تشييع و در زادگاهش به‌خاك سپردند.

« روحش شاد و يادش گرامي باد.»