مرتضي رضايي فرزند علي‌اكبر در سال 1345در روستاي اوندر از توابع بخش كوه سرخ شهرستان كاشمر، ديده به جهان گشود.
دوران كودكي را در روستاي زادگاهش سپري كرد و تحصيلات خود را تا پايان مقطع ابتدايي پي گرفت، سپس، به قالي‌بافي مشغول شد.
مرتضي كه اخلاقي خوش و سيرتي دوست داشتني داشت، با شروع جنگ تحميلي، در بسيج ثبت‌نام كرد و دوره‌ي آموزش نظامي را در پادگان سيدمرتضي(ع) طي نمود. پس از مدتي، از طريق بسيج به جبهه اعزام شد. در جبهه، سعي در تقويت روحيه‌ي رزمندگان داشت و آرزو‌يش، رسيدن به كربلا و زيارت قبر اباعبدا…الحسين(ع) بود.
با فرارسيدن دوران خدمت سربازي، بار ديگر از طريق سپاه پاسداران، به جبهه اعزام شد.
سرانجام به تاريخ 6/12/1364 در حاليكه در منطقهي عملياتي مريوان، شجاعانه عليه دشمن بعثي مي‌جنگيد، بر اثر اصابت گلوله، به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
پيكر پاكش را پس از تشييع در كاشمر، در زادگاهش به خاك سپردند.
« روحش شاد و يادش گرامي باد.»