محمد‌رضا محمدیان کریزی به سال ۱۳۴۸ در روستای کریز از توابع بخش کوه‌سرخ کاشمر، دیده به جهان گشود.

قرآن را در مکتب‌خانه آموخت و تحصیلات علوم جدید را تا پنجم ابتدایی در مدرسه­ی زادگاهش، پی­گرفت. عشق و علاقه‌اش به فراگیری علوم اسلامی، او را به تحصیل در حوزه­ی علمیه­ی حاج سلطان کاشمر کشاند. چندی بعد، راهی حوزه‌‌های علمیه‌ی یزد و قم شد، اما چگونه می‌توانست در گوشه­ی حجره‌، آرام بگیرد در حالی­که دشمن، بخشی از سرزمین اسلامی‌اش را به تصرف درآورده بود. این بود که سنگر را بر حجره و اسلحه را بر قلم ترجیح داد و پس از طی دوره­ی آموزش نظامی، رهسپار میدان‌‌های جنگ شد. محمدرضا که به عنوان آرپی‌جی‌زن مشغول خدمت گردیده بود. دیری نپائید که از ناحیه‌ی سر، پشت و گوش، مجروح شد. چند ماه بعد، پس از بهبودی نسبی به جبهه برگشت و این بار در لباس غواصی، از ناحیه­ی پا مجروح شد.

عاقبت، این رزمنده‌ی پرشور سپاه اسلام، در تاریخ ۱۹/۱۰/۱۳۶۵ در عملیات کربلای۵ در منطقه‌ی شلمچه، هدف اصابت گلوله قرارگرفت و به‌درجه‌ی رفیع شهادت نائل آمد. پیکر پاکش مفقودالاثر شد تا این­که پس از سال­ها چشم انتظاری خانواده و آشنایان، آثاری از آن به کاشمر انتقال داده شد و پس از تشییع، در زادگاهش به‌خاک سپرده شد.

« روحش شاد و یادش گرامی باد.»