ناقوس عشق، به سال ۱۳۳۸ به صدا در‌آمد و در گذر لحظه‌ها، در روستای کریز از توابع کوه­سرخ کاشمر، کودکی به دنیا ‌آمد تا در بستر هستی و آسمان، ابدیت جلوه‌گری کند. نام او را محمدعلی نهادند.

محمدعلی صادقی طرقی با حال و هوای کودکانه، به دبستان روستا قدم نهاد و از همان ابتدا، با پاره کردن عکس شاه، انزجار خود را از جنایات او، نشان داد. پس از پایان دوران ابتدایی، راهی تهران شد و در مرغ‌داری، مشغول به کار شد. درتهران نیز به پخش اعلامیه، عکس و نوارهای امام خمینی(ره) مبادرت می‌ورزید.

در همان سال­ها، در راستای عمل به سنت نبوی، ازدواج کرد که حاصل آن دو فرزند دختر و دو پسر است.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل سپاه پاسداران، به عضویت این نهاد انقلابی درآمد و مدتی در یگان حفاظت بیت امام(ره) خدمت کرد. سپس، به جبهه رفت و در بیش‌تر عملیات‌ها، شرکت نمود. محمدعلی، در چند عملیات نیز مجروح گردید: یک‌بار از ناحیهی پا، یک‌بار دست و…

چهار ماه نیز در لبنان، به خدمت مشغول بود. پس از بازگشت به میهن،، بلافاصله به جبهه­های نبرد حق علیه باطل شتافت و مسوولیت محور در عملیات والفجر ۸ و فرماندهی گردان خط شکن کوثررا بر عهده گرفت. تا این­که سرانجام در عملیات کربلای ۵ با مسؤولیت فرمانده گردان کوثر از تیپ ۲۱ امام رضا(ع)، به وصال معبود رسید و آسمانی شد. پیکر پاک این سردار سرافراز، پس از تشییع با شکوه، در آرامگاه شهید مدرس(ره) به خاک سپرده شد.

« روحش شاد  و یادش گرامی باد.»