محمدابراهيم معصومي در دومين روز از ارديبهشت ماه سال 1340 در روستاي دهنو از توابع شهرستان خليل‌آباد، ديده به جهان گشود.

مدتي بعد از تولدش، خانواده‌اش رهسپار گرگان شدند و او تا پايه­ي دوم ابتدايي، در گرگان درس خواند. پس از آن، همراه، خانواده، به زادگاهش مراجعت كرد و تا پايه­ي چهارم ابتدايي، تحصيلاتش را ادامه داد. سپس، ترك تحصيل كرد و به قالي‌بافي مشغول شد.

ابراهيم، فردي متدين و آرام بود و آزارش به كسي نمي­رسيد. در دوران خوروش مردم عليه رژيم ستم­شاهي، به كاشمر مي­آمد و در تظاهرات، شركت مي­كرد.

هنگامي كه به سن ازدواج رسيد، با دختر خاله‌اش ازدواج كرد.

پس از پيروزي انقلاب اسلامي و تجاوز دشمن به مرزهاي كشورمان، او نيز داوطلبانه در بسيج ثبت‌نام كرد و پس از گذراندن دوره‌ي آموزش نظامي، به جبهه اعزام شد و در لشكر 5 نصر، به خدمت مشغول شد.

سرانجام، در تاريخ 28/8/1362 در حين عمليات والفجر4 در منطقه‌ي پنجوين عراق، به‌درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

پيكر پاكش، مدتي مفقودالاثر بود تا اين‌كه پس از يازده سال چشم انتظاري خانواده و دوستان، آثاري از آن، به همت گروه­‌هاي تفحص سپاه، پيدا شد و پس از انتقال به زادگاهش، با شكوه تمام تشييع و به‌خاك سپرده شد.

« روحش شاد و يادش گرامي باد.»