محمدابراهیم معصومی در دومین روز از اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۰ در روستای دهنو از توابع شهرستان خلیل‌آباد، دیده به جهان گشود.

مدتی بعد از تولدش، خانواده‌اش رهسپار گرگان شدند و او تا پایه­ی دوم ابتدایی، در گرگان درس خواند. پس از آن، همراه، خانواده، به زادگاهش مراجعت کرد و تا پایه­ی چهارم ابتدایی، تحصیلاتش را ادامه داد. سپس، ترک تحصیل کرد و به قالی‌بافی مشغول شد.

ابراهیم، فردی متدین و آرام بود و آزارش به کسی نمی­رسید. در دوران خوروش مردم علیه رژیم ستم­شاهی، به کاشمر می­آمد و در تظاهرات، شرکت می­کرد.

هنگامی که به سن ازدواج رسید، با دختر خاله‌اش ازدواج کرد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تجاوز دشمن به مرزهای کشورمان، او نیز داوطلبانه در بسیج ثبت‌نام کرد و پس از گذراندن دوره‌ی آموزش نظامی، به جبهه اعزام شد و در لشکر ۵ نصر، به خدمت مشغول شد.

سرانجام، در تاریخ ۲۸/۸/۱۳۶۲ در حین عملیات والفجر۴ در منطقه‌ی پنجوین عراق، به‌درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد.

پیکر پاکش، مدتی مفقودالاثر بود تا این‌که پس از یازده سال چشم انتظاری خانواده و دوستان، آثاری از آن، به همت گروه­‌های تفحص سپاه، پیدا شد و پس از انتقال به زادگاهش، با شکوه تمام تشییع و به‌خاک سپرده شد.

« روحش شاد و یادش گرامی باد.»