در اوایل فروردین در سال ۱۳۴۳ در کتاب تقدیر الهی، نام محمد یزدانی کریزی را بر گل‌برگ­های ایران نوشتند. این گُل در شهر کاشمر به دنیا آمد.

دوران ابتدایی و راهنمایی را در کاشمر گذراند. در دوران پُر تب و تاب انقلاب، در فعالیت‌های انقلاب اسلامی ‌و گردهم‌آیی‌ها و جلسه‌های مذهبی شرکت می‌کرد و چند مرتبه توسط مأموران رژیم ستم­شاهی پهلوی مورد ضرب و شتم قرارگرفت.

در سال ۱۳۶۱ جذب سپاه پاسداران شد و در جرگه­ی سبز پوشان انقلاب اسلامی درآمد، سپس به ندای رهبرش لبیک گفت و از طرف سپاه به جبهه اعزام شد. او دریافته بود که عشق را با خون رقم زده‌اند و باید سوار بر موج خون تا بی­کران اقیانوی عشق سفر کرد. چهارده ماه فرمانده گروهان بود. پس از بازگشت به زادگاهش، مسؤول خدمات پرسنلی سپاه کاشمر گردید. دیگر بار به جبهه­ی نبرد شتافت و فرماندهی یکی از گردان­های تیپ امام صادق(ع) را برعهده گرفت. در عملیات­­های: رمضان، فاو، والفجر۱ و۲، کربلای ۱، ۳، ۴ و ۵ شرکت جست و چند بار مجروح گردید.

سرانجام در ۱۹/۱۰/۱۳۶۵ در جریان عملیات کربلای۵ ، نسیم عطر یار، جبهه‌ی جان این سردار مخلص سپاه اسلام را نوازش داد و توفیق آن را یافت تا خود را در جمع افلاکیان خاکی جای دهد.

« روحش شاد و یادش گرامی باد.»