در شب پانزدهم ماه شعبان المعظم سال ۱۳۴۸  هم‌زمان با ولادت با سعادت منجی عالم بشریت(عج) کودکی در خانه­ی نژادمحمد در کاشمر متولد شد که به برکت مولود آن شب مقدس، نام ‹مهدی› را بر وی نهادند.

مهدی نژادمحمد با پشت سر گذاشتن دوران کودکی، در هفت سالگی راهی مدرسه شد و با عشق و علاقه، تا سال چهارم دبیرستان، درس خواند.

مهدی در اوقات فراغت به کوره‌ی آجرپزی پدرش می­رفت و به کار و کوشش، می‌پرداخت. نمازش را معمولاً در مسجد می‌خواند و فردی متین و محجوب بود.

در دوران جنگ تحمیلی، از آن­جاکه علاقه‌ای وافر به حضور در جبهه و دفاع از دین و میهنش داشت، آموزش‌های نظامی را فراگرفت و به عنوان بی‌سیم‌چی به خطوط مقدم نبرد اعزام شد. سرانجام، در تاریخ ۱۹/۱۰/۱۳۶۵ در عملیات کربلای۵ در منطقه­ی پاسگاه زید، به فیض عظمای شهادت نایل گردید.

پیکر مطهرش حدود ۹ سال مفقود بود. سرانجام، آثاری از آن به دست آمد که پس از تشییع در کاشمر، در جوار آرامگاه شهید مدرس(ره) به خاک سپرده شد.

« روحش شاد و یادش گرامی باد.»