در شانزدهم اردیبهشت ماه سال هزار و سیصد و بیست و یک در خانواده‌اي متدين در روستاي انصاريه(فروتفه) از توابع شهرستان كاشمر، فرزندي پاك طينت، ديده به جهان گشود كه پدر و مادرش، او را همنام سقاي دشت كربلا “عباس” ناميدند.
عباس سالاري، پس از سپري كردن دوران خردسالي و گذراندن تحصيلات ابتدايي، به قاليبافي مشغول گرديد.
در جريان حركت مردم ضد رژيم ستمشاهي پهلوي، در تظاهرات شركت ميكرد. وي كه به حفاظت از دستاوردهاي انقلاب، علاقه داشت، به عضويت سپاه پاسداران درآمد. با يورش دژخيمان بعثي به مرزهاي ميهن اسلامي، عباس به جبهه اعزام گرديد و در مكتب درس بزرگاني چون چمران، بر معنويت خود افزود و پر پرواز گرفت.
سرانجام، در تاريخ 20/2/1361 در منطقهي عملياتي كوشك، به مقام رفيع شهادت، نائل آمد.
پيكر پاكش را پس از تشييعي باشكوه، در روستاي زادگاهش به خاك سپردند
« روحش شاد و يادش گرامي باد.»