در شانزدهم اردیبهشت ماه سال هزار و سی­صد و بیست و یک در خانواده‌ای متدین در روستای انصاریه(فروتفه) از توابع شهرستان کاشمر، فرزندی پاک طینت، دیده به جهان گشود که پدر و مادرش، او را هم‏نام سقای دشت کربلا “عباس” نامیدند.

عباس سالاری، پس از سپری کردن دوران خردسالی و گذراندن تحصیلات ابتدایی، به قالی‏بافی مشغول گردید.

در جریان حرکت مردم ضد رژیم ستم­شاهی پهلوی، در تظاهرات شرکت می­کرد. وی که به حفاظت از دستاوردهای انقلاب، علاقه داشت، به عضویت سپاه پاسداران درآمد. با یورش دژخیمان بعثی به مرزهای میهن اسلامی، عباس به جبهه‏ اعزام گردید و در مکتب درس بزرگانی چون چمران‏، بر معنویت خود افزود و پر پرواز گرفت.

سرانجام، در تاریخ ۲۰/۲/۱۳۶۱ در منطقه­ی عملیاتی کوشک، به مقام رفیع شهادت، نائل آمد.

پیکر پاکش را پس از تشییعی باشکوه، در روستای زادگاهش به خاک سپردند

« روحش شاد  و یادش گرامی باد.»