عباس نامور عارفي در نخستين روز از خردادماه سال 1345 در شهر كاشمر، ديده به جهان گشود.
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در كاشمر به پايان رسانيد. عباس كه روح خود را با صفاي دعا و راز و نياز با خداوند، جلا داده بود، نيمههاي شب، با خواندن نماز شب به راز و نياز با يگانه خالق هستي ميپرداخت و به امام(ره) و انقلاب نوپاي اسلامي، عشق ميورزيد.
با تجاوز مزدوران بعثی به مرزهای میهن اسلامی، در پانزده سالگي، بهمنظور فراگيري آموزشهاي نظامي به بيرجند رفت و پس از اتمام دوره، به جبهه اعزام شد.
عباس، تا زمان شهادت، حدود 20 ماه در جبهه حضور يافت و در اين مدت، رشادت و دلاور مرديهای بیشمار، از خود نشان داد. سرانجام، در تاريخ 7/9/1362 در منطقهي مهران، به فيض عظماي شهادت نايل گرديد.
پيكر پاكش را پس از تشييع، در آرامگاه شهيد مدرس(ره) بهخاك سپردند.
« روحش شاد و يادش گرامي باد.»