بنده در همان دوران غربت – وقتى خرمشهر در اشغال دشمنان بیگانه بود – نزدیک پل خرمشهر رفتم و به چشمِ خودم دیدم وضعیت چگونه است. فضا غم‌آلود و دلها سرشار از غصه بود و دشمن با اتکاء به نیروهاى بیگانه که به او کمک مى‌کردند – همین امریکا و غربى‌ها و همین مدعیان دروغگو و منافق حقوق بشر – در خرمشهر مستقر شده بود. تانکهاى او، وسایل پیشرفته‌ى او، هواپیماهاى مدرن او، نیروهاى تا دندان مسلح او؛ بچه‌هاى ما آر.پى.جى هم نداشتند؛ با تفنگ مى‌جنگیدند؛ اما با ایمان و با صلابت. همین جوانان، با دست خالى، اما با دل پُر از امید و ایمان به خدا، بدون این‌که ابزار پیشرفته‌یى داشته باشند و بدون این‌که دوره‌هاى جنگ را دیده باشند، وسط میدان رفتند و بر همه‌ى آن عوامل غلبه پیدا کردند.

روز سوم خرداد، همان ساعت اولى که رزمندگان ما خرمشهر را گرفته بودند، مرحوم شهید صیاد شیرازى به من تلفن کرد – بنده آن وقت رئیس جمهور بودم – و گزارش اوضاع جبهه را مى‌داد. مى‌گفت الان هزاران سرباز و افسر عراقى صف بسته‌اند، براى این‌که بیایند ما دستهایشان را ببندیم و اسیر شوند! قدرت معنوى یک ملت این است. فقط خرمشهر نیست – خرمشهر یک نماد است – کربلاى ۵ ما هم همین‌طور بود؛ والفجر ۸ ما هم همین‌طور بود؛ فتوحات فراوان دیگر ما هم همین‌طور بود؛ عملیات خیبر و بدر و مجموعه‌ى هشت سال دفاع مقدس ما هم همین‌طور بود. البته ناکامى و شکست هم داشتیم و شهید هم دادیم؛ میدان مبارزه است. به برکت ایمان شهیدان ما و ایمان شما پدران و مادران و همسران – که شماها هم پشت سر شهدا قرار دارید؛ چون اگر پدر شهید، مادر شهید و همسر شهید با او همدل و هم‌ایمان نباشند، او نمى‌تواند برود بجنگد – توانستید در این مبارزه پیروز شوید. این همان درسى است که باید همواره جلوى چشم ما باشد و به آن نگاه کنیم.

مبارزه‌ى مجدانه‌ى توأم با ایمان، در همه‌ى مراحل با پیروزى همراه است. همیشه هم که جنگ نیست؛ این مبارزه در میدان‌هاى اقتصادى و سیاسى و اجتماعى هم هست؛ این مبارزه در میدان درس و بحث و در میدان تولید هم هست. بنابراین همه‌جا مبارزه وجود دارد. یک وقت هم دشمن دیوانگى مى‌کند؛ آنگاه مبارزه در میدان جنگ است. یک ملت وقتى به خود متکى شد، وقتى مؤمن شد، وقتى این ایمان را با عمل صالح و جهاد همراه کرد، در همه‌ى میدان‌ها پیروزى او قطعى است. درس خرمشهر براى ما این است؛ ملت ایران این درس را نباید فراموش کند.

منبع : www.khmenei.ir – بیانات در دیدار خانواده‌هاى شهدا – ۱۳۸۴/۰۳/۰۳