به سال 1324 در خانواده‌ای روستایی و باصفا، در روستای خوشاب از توابع شهرستان بردسکن، فرزندی پا به عرصه ­ي وجود نهاد که والدینش نام « ابراهیم» بر او نهادند.

ابراهیم آویش طاهری دوران كودكي را درزادگاهش سپري كرد و تحصيلات خود را تا پايان دوره‌ي ابتدايي ادامه داد، سپس تحصیل را رها کرد تا در كارهاي كشاورزي و دام­داري به خانواده‌اش كمك نماید.

چون به سن جواني رسيد، ازدواج كرد و زندگي نوینی آغاز كرد.

در کشاکش حرکت‏های انقلابی مردم، در تظاهرات­هايي كه در بردسكن بر عليه رژيم شاه برپا مي‌شد، شركت مي‏كرد.

با شروع جنگ، در بسيج ثبت‌نام كرد و‌ به عنوان آرپي‌جي‌زن در عمليات‌هاي مختلفي شركت كرد و فداكاري زيادي از خود نشان داد. سرانجام در تاريخ 23/12/1363 در جریان عمليات بدر، بر اثر اصابت تركش خمپاره، به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد؛ لیکن جسم مطهرش مفقود شد تا ‌این‌که پس از گذشت دوازده سال، آثاري از پيكر پاكش را پيدا كرده و پس از تشییع در کاشمر، در آرامگاه امام­زاده سيدحمزه(ع) به خاك سپردند.

« روحش شاد  و  يادش گرامي باد.»