به سال ۱۳۲۴ در خانواده‌ای روستایی و باصفا، در روستای خوشاب از توابع شهرستان بردسکن، فرزندی پا به عرصه ­ی وجود نهاد که والدینش نام « ابراهیم» بر او نهادند.

ابراهیم آویش طاهری دوران کودکی را درزادگاهش سپری کرد و تحصیلات خود را تا پایان دوره‌ی ابتدایی ادامه داد، سپس تحصیل را رها کرد تا در کارهای کشاورزی و دام­داری به خانواده‌اش کمک نماید.

چون به سن جوانی رسید، ازدواج کرد و زندگی نوینی آغاز کرد.

در کشاکش حرکت‏های انقلابی مردم، در تظاهرات­هایی که در بردسکن بر علیه رژیم شاه برپا می‌شد، شرکت می‏کرد.

با شروع جنگ، در بسیج ثبت‌نام کرد و‌ به عنوان آرپی‌جی‌زن در عملیات‌های مختلفی شرکت کرد و فداکاری زیادی از خود نشان داد. سرانجام در تاریخ ۲۳/۱۲/۱۳۶۳ در جریان عملیات بدر، بر اثر اصابت ترکش خمپاره، به درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد؛ لیکن جسم مطهرش مفقود شد تا ‌این‌که پس از گذشت دوازده سال، آثاری از پیکر پاکش را پیدا کرده و پس از تشییع در کاشمر، در آرامگاه امام­زاده سیدحمزه(ع) به خاک سپردند.

« روحش شاد  و  یادش گرامی باد.»